Wie me al volgt op IG weet dat ik nogal een zwak heb voor kippen (eigenlijk voor diertjes in het algemeen). Zalige beestjes vind ik dat. Ze zijn best lief en aanhankelijk als je ze wat aandacht geeft. Mijn bruine kipjes en ik, we zijn dikke maatjes. Ik moet nog maar het schuifraam openen of ze staan al aan de draad te piepen. Als ik dan op bezoek kom, tokken ze honderduit alsof ze blij zijn dat ik er ben. Mijn bruine kipjes zijn dan ook bijzonder want het zijn geredde legbatterij kipjes. De kipjes kwamen ongeveer twee jaar geleden bij ons nadat ik berichtje las op de FB pagina van De ark van Pollare. Ze zagen er wat schoffel uit met hun slappe kam en geplukte pluimenvacht maar na wat liefde en vriendschap, fleurden ze helemaal op. Eitjes leggen ze nog zeker, maar niet een elke dag en dat vinden we best ok hier. Ons Joske, een Jack Russel duveltje, is echter niet zo een fan was van mijn vriendinnen en nam ze eens goed...
Een blog over stof, naaien, meiden en hun mama ...